first couple layout...

I've been doing layouts of other people as subjects. This is my first attempt to digiscrap pictures of me with my darling beloved. Shots taken during my cousin's wedding in Batangas. Happy! :)

I realized that digiscrapping help me relax a bit (after what happened as I posted previously...) I remember how lucky I am. And that there are better things to look forward to rather than mope and cry over what was lost. :)

Credits: Pictures from Mhel's camera, papers and elements from Je t'adore kit by zazou, font Gigi.

ngayon lang...

Sa tanang buhay ko...ngayon lang. Sa 27 taong binuhay ko sa mundong ito, hindi ko inakalang may mangyayari sa aming ganun. Totoo nga pala na wala nang lugar sa Pilipinas na masasabing secured ang isang tao. Kahit sa sarili mong bahay.

Kahapon, nakatanggap ako ng tawag mula sa aking LBB mga bandang 4:30 ng hapon. Kinabahan ako agad dahil hindi naman siya sa akin tumatawag nang mga ganung oras. Madalas sa gabi niya ako kinokontak para magbilin ng mga kailangan niya. Ang una niyang sinabi, "Ate, nakapagpapasok si S ng lalaki sa bahay." Napasigaw ako. Napatalon sa inis. Salamat na lang at magkasama kami ni Dad sa Bulacan. Kung hindi'y hindi ko talaga alam ang gagawin ko. Umiyak ako. Nagalit. Napasagsag kami sa apartment. Pinauna ko na lang muna umuwi si Ry dahil malapit lang naman siya dun.

Ang Daddy habang nagmamaneho, masakit ang batok pero tahimik na lang kami...kausap ang mga kapamilya maya't maya. Sa isip ko , "This is the worst yet. Tragedy talaga."

Pagdating dun, tahimik bukod sa iyak ni S. Katakut-takot na sermon at galit ang inabot niya kay Ry. Naka-lock ang kwarto ko at ni Ry. Una naming pinasok ang kuwarto ni Ry. Walang nagbago, kung paano niya iniwan kahapon ng umaga. Napansin lang ni Ry na nawawala ang PSP nilang magkapatid pati ang konting cash sa drawer pangbayad ng bill. Pagbukas namin ng pinto sa kuwarto ko. Doon na. Para kaming binuhusan ng tubig na malamig. Buong mundo na yata ang dumagan sa mga dibdib namin. Sira ang kabinet ko. Pinilit tanggalin ang lock. Nakakalat na sa sahig ang isang pinto ng kabinet.

Nakuha ang lahat ng alahas ko. Mga alahas na unti unting naipon simula nung nasa elementary pa ako. Nakuha ang perang halos 2 taon naming inipon para sa kasal. Nakuha ang perang pambayad namin sa mga utang.

Naireport na sa baranggay at pulis. Pang-apat na kami sa lugar na iyon na nabiktima ng parehong modus operandi. Niloloko ang kasambahay, sinasabing kamag-anak, at alam ang mga pangalan ng nakatira sa bahay. Ang kaso, wala pa daw nahuhuli sa kasong salisi. Tsk.

Hanggang ngayon, nanlulumo pa rin ako. Sadyang hindi ko na nga maibabalik ang mga pangyayari. Sa ngayon, back to square one ulit kami. Kagabi, masaya na rin ako dahil walang nasaktan. At dahil naramdaman kong kahit minsan magulo ang aming pamilya, iisa pa rin kami. Kami-kami ang nagdadamayan. Nakukuha na naming tumawa bago kami naghiwahiwalay kagabi. Masuwerte pa rin kami.

sweet smile

My cousin Frenz and his wife, Sheila, on their wedding day. Candid or not, they love to smile for pictures. Aren't they lovely?



Credits: Pictures by Mhel, Patterned paper from Urban kiwi kit by Shabby Princess, Fonts -- Bookman Old and Bickham script.

addiction? not quite...

I guess I'm hooked anew. I just don't know for how long. All I know is that I've been spending time downloading kits from sites generous enough to give them away for free. Oh yeah, I'm such a sucker for freebies. Well, you can't expect me to buy kits online, ayt? At least not yet.

Here's another layout I made. The girl is Leisha, my goddaughter. At the time of this photo, she was about a week short from the 6-month age before she can be allowed to eat solids. I guess she found inner peace when she started munching the gift I brought her. :)

Credits-- Leisha's Picture by Mhel; paper and elements from lemon lime kit by Veronica Peralta of Digital Freebies; font JJStencil

new layouts...

I can't say I was away. I'm just here all along. And there's no good explanation for "abandoning" this blog. I'm not even sure if people are still reading my no-nonsense posts. Let's just say I have a short attention span when it comes to things I do...aheheheh...talaga bang magexplain pa sa kawalan ko ng gana gumawa ng mga bagay na dati-rati'y gustong gusto ko gawin?

Anyway, I've been feeling guilty about not doing the things I love to do. And today, I decided to digiscrap a bit. The pictures were taken during the Christmas Party of Baddicts! in December. I think I owe it big time to Rev, Ahvic and Janelle (and myself!!) to finish this very simple task.

Credits -- Pictures by Mhel; First layout: papers and elements from mishmash by Sarah Carling at Digichick/fonts -- stitch & bitch, ravie ; Second layout: paper and elements from Alive by amy Jo smith at Digital freebies/pink daisy by linsday riches/fonts -- papyrus, kuntsler script.

And yes, I posted these layouts to let you know that I'm still alive. :)